Gra w pokera to nie przestępstwo
Ustawa hazardowa niesie zmiany na plus w zakresie pokera. Nieznaczne, ale zawsze.
Najnowsza nowelizacja ustawy o grach hazardowych (Dz.U. z 2017 r. poz. 88) to także kilka ciekawych zmian dla pokerzystów — nie, nie chodzi o to, że ustawodawca wreszcie poszedł po rozum do głowy i dostrzegł, że wynik gry w pokera w niewielkim stopniu zależy od przypadku (rozdania kart), a w większym od umiejętności gracza — ale wychodzi na to, że hasło turniej pokerowy poza kasynem nie będzie już zapalało czerwonej lampki u celników. A mianowicie:
- najistotniejsza chyba zmiana dotyczy nowej definicji pokera oraz innych „reglamentowanych” gier w karty (black jack, baccarat) w kontekście pojęcia gier losowych. Wprawdzie w podstawowym pojęciu gry karciane nadal zaliczają się do gier losowych (art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy hazardowej nie uległ zmianie) — ale już dodany art. 2 ust. 5a stanowi, iż „Grami w karty są gry black jack, poker i baccarat, jeżeli są rozgrywane o nagrody pieniężne lub rzeczowe„;
- nie jestem ekspertem w tej dziedzinie i może nie powinienem zabierać głosu, ale wydaje mi się, że to ukłon w stronę tych pokerzystów, którzy grali wyłącznie na guziki — wreszcie będzie jasne, że osobnik przyłapany z kartami w ręku niekoniecznie jest odrażającym przestępcą;
- pewnemu rozluźnieniu ulegają także warunki organizowania gier w pokera: po uchyleniu art. 30 ustawy o grach hazardowych gra w pokera może być organizowana przez podmiot posiadający koncesję (w kasynach lub poza kasynami), a także jako turniej pokerowy poza kasynem przez podmiot nieposiadający koncesji (dodany art. 6a) — m.in. pod warunkiem uczestnictwa co najmniej 10 osób zaproszonych przez organizatora, zgłoszenia imprezy dyrektorowi izby skarbowej oraz przyznawaniu wygranych wyłącznie jako nagród rzeczowych, których wartość nie przekracza 50% średniego wynagrodzenia (sic!).
Czy to dobra zmiana? Osobiście ujmę to następująco: każda liberalizacja tego rodzaju przepisów, nawet jeśli nie dotyczy mnie osobiście — w karty nie gram, hazard mnie nie interesuje — to kierunek prawidłowy.
Źródło: http://czasopismo.legeartis.org
